De wondere wereld van piet

Het lijkt wel of wij met elkaar minder en minder tolerant worden. Het maakt vaak niet uit wat er gezegd of gedaan wordt, we hebben het al wel veroordeeld of bekritiseerd voor we verder gekeken hebben naar de situatie.

Als op dit moment het gras bij de overbuurman groener is dan bij ons, dan hebben we hem al veroordeeld en opgeknoopt voor onnodig waterverbruik voordat we er achter komen dat het gras zo groen is omdat het kunstgras is. Maar op het moment dat we er achter komen dat dat zo is, dan zijn we eigenlijk alweer met het volgende bezig dus of we zeggen er maar niks over of het is niet interessant meer omdat het oud nieuws is.

Het lijkt wel of we bij ieder dingentje op ons teentjes getrapt zijn. Wanneer iemand iets roept of doet dan moeten we er allemaal boven op springen. Wanneer je vloekt dan heb je vast wel iemand zijn situatie zo ontwricht dat hij of zij vindt dat je zijn situatie niet serieus neemt. Of wanneer er iets gedaan wordt dan weet iedereen wel hoe het anders of beter gemoeten had. Denken we. En dat lijken we steeds sneller en meer te doen dankzij social media etc.

We letten vaak niet meer op wat iemand zegt, maar vissen dat ene woord of zin er uit en dat meten we uit alsof er een wereldoorlog gaande is. Je weet wel van een mug een olifant maken. Iemand scheldt op tv en spontaan dan zou hij of zij niet nagedacht hebben aan de negatieve gevolgen voor een groep mensen waardoor zij herinnerd worden aan de situatie waar ze zich in bevinden.

Of er wordt actie ondernomen, dan weten we het al snel beter dan de experts. Bijvoorbeeld gisteren zijn er twee chimpansees doodgeschoten nadat ze ontsnapt waren. Een tragisch verhaal zeker als je bedenkt dat ze na een menselijke fout zijn ontsnapt. Gelijk iedereen er boven op dat dit toch wel anders had gekunnen en nog meer van dat soort zaken. Waar men even makkelijk overeen stapt is dat op de eerste plaats men niet gewacht heeft tot alle feiten op tafel gekomen zijn. Waarom zou je daarop wachten, men weet het immers toch allemaal gelijk beter.

Wat we vaak vergeten is dat beslissingen vaak niet zo makkelijk zijn als ze lijken. Er komt veel meer bij kijken dan alleen dat ene dingetje. Plus men kan ook vaak de verschillende opties helemaal niet overzien. Voorbeeld van de chimpansees was dat er een inschatting gemaakt is over de veiligheid en daar is op gehandeld. Maar wel door mensen die daar goed de inschatting van konden maken en deze beslissing met pijn in het hart moesten nemen. Vaak liggen er voor dit soort zaken ook al protocollen klaar die door experts zijn uitgedacht. Dus waarom wachten we niet even af tot alle informatie op tafel komt.

Maar met Corona merken we dat ook allemaal. Wanneer de maatregelen te lang duren is het niet goed, wanneer we niet snel genoeg iets doen om de verspreiding af te remmen dan is het niet goed, wanneer het iets raakt en wij doen toch niks verkeerd is het niet goed. En wanneer men dan door wil pakken om zaken sneller onder controle te krijgen (iets wat overigens in alle omringende landen ook gedaan wordt) dan is het weer niet goed. Het is heel goed dat we kritisch zijn en vragen stellen om zaken te begrijpen, maar we vergeten keer op keer dat de beslissing niet zomaar een doen/niet doen afweging is. Er zijn voor iedere beslissing veel redenen te vinden om iets wel te doen en waarschijnlijk net zo veel redenen om het niet te doen. en bij iedere beslissing is het niet een kwestie van 1 cijfertje of een trend van de afgelopen week. Er wordt naar zoveel gekeken en ook naar zoveel verschillende gevolgen van iets. Maar toch zijn we in de vragen bezig met het affakkelen van beslissingen en kijken waar er een fout kunnen vinden in het verleden (als je al kunt spreken over een fout) maar niet naar waar wij de beslissing nog niet helemaal begrijpen.

We lijken overal meer en meer van de willen weten, terwijl we er eerlijk is eerlijk nog niks vanaf weten of simpelweg de concentratie spanne krijgen van een goudvis. We kunnen simpelweg niet meer vertrouwen op het punt dat men de beslissing maakt met de beste intenties.

En net wat ik al zei, dat is niet alleen maar naar de politiek. Maar draai het nu eens om. Hoe zou jij dat vinden op je werk. Je maakt met alle informatie en expertise die je hebt een beslissing of een advies. En het enige wat mensen doen is daar proberen gaten in te vinden en kritiek te leveren. Dus niet aanvullen maar afkraken. Pik jij dat op je werk wel van iedereen? Of desnoods met een beslissing thuis? Nee toch? En dat vind je het toch ook oneerbiedig dat je probeert met alles rekening te houden, maar dat dat niet kan. Bedenk je dan eens dat je een beslissing moet maken over een land en dat er dan vervolgens 17 miljoen mensen hetzelfde naar je doen. En ook al ben jij niet de enige beslisser hier, jij bent wel degene die keer op keer het mag vertellen en uitleggen.

Plaats jezelf nu eens vaker in een situatie (want eerlijk is eerlijk ons inlevingsvermogen is ook niet meer wat het geweest is. We denken dat we dat doen, maar verder dan oppervlakkig komen we ook niet meer) en kijk dan eens verder. En denk niet allen dat jij het wel beter kunt, want als je echt die gedachte hebt dan moet je gewoon solliciteren, want dan hebben we de verkeerde man op die plek zitten, maar geloof me, in veel gevallen is het eerder een eerste gedachte dan daadwerkelijk de verkeerde persoon op die plek

.

Wat me ook meer en meer opvalt is dat er geen middenweg meer mogelijk is. Discussies zijn altijd zwart/wit. Dus we hebben en houden de insteek dat wanneer iets niet helemaal de kant uit beweegt die een persoon of groep vind, dat het dan ook nooit goed is. De zwarte piet discussie is hier een mooi voorbeeld in. Laten we beginnen bij het punt dat het onderdeel is van onze cultuur in Nederland, Maar dat neemt niet weg dat er wel zaken in kunnen zitten die kwetsend kunnen zijn voor andere culturen. Daarom zie je ook dat in de jaren al de nodige zaken veranderd zijn, maar blijkbaar zijn er nog zaken over die als kwetsend ervaren worden. Daar moeten we natuurlijk over kunnen praten, maar waar het nu meer op uitgedraaid is dat het een soort heksenjacht geworden is. Waarbij we op het niveau zitten dat het voor de partijen die de zwarte piet weg willen hebben alleen maar tevreden zullen zijn wanneer zwarte piet weg is (dus geen aanpassingen etc) en zie je dat de andere kant dus ook niet wil praten over aanpassingen omdat het ook gewoon alles of niks is. En dan heeft praten ook geen zin. Plus ook hier ben ik van mening dat we zaken uit proportie trekken. Het is een kinderfeest en ik begrijp dat men in het buitenland dit niet / nooit zullen begrijpen. Maar ik ben ook van mening dat het geen verheerlijking van slavernij moet zijn. en daar is gewoon een middenweg in te vinden, maar niet met alleen uiterste sten als vereisten.

Wat ik eigenlijk gewoon wil zeggen is mensen, val nou niet over ieder woord dat er gezegd wordt. Niet ieder woord dat gezegd wordt, word gezegd om te beledigen. En in veel gevallen voelen we ons tegenwoordig ook enorm snel beledigd. Maar begrijp me goed, beledigen en intimideren sta ik niet achter, maar we hoeven aan de andere kant ook niet de hoogste boom te kiezen. Praat eens normaal met iemand die iets zegt en wanneer er niet met de persoon te praten is, dan kun je je afvragen of je je er iets van aan moet trekken. We mogen best wel weer wat meer een dikkere huid kweken hoor. We leven in een land waar we vrijheid van meningsuiting boven aan ons gemeen goed hebben staan. Maar dan moeten we er ons ook wel op bedacht zijn dat meningen ook kunnen kwetsen. We verschillen immers van mening over onderwerpen. Als we namelijk simpelweg allemaal dezelfde mening zouden hebben over alles, was vrijheid van meningsuiting ook niet noodzakelijk